Bèta-alanine

Technisch gezien is bèta-alanine een niet-essentieel bèta-aminozuur, maar het is in de wereld van prestatievoeding en bodybuilding snel allesbehalve niet-essentieel geworden. ... Bèta-alanine beweert het carnosinegehalte in de spieren te verhogen en de hoeveelheid werk die u met hoge intensiteit kunt verrichten, te vergroten.

Bèta-alanine is een niet-essentieel aminozuur dat van nature in het lichaam wordt aangemaakt. Bèta-alanine is een niet-proteïnogeen aminozuur (d.w.z. het wordt niet opgenomen in eiwitten tijdens de translatie). Het wordt in de lever aangemaakt en kan via dierlijke voedingsmiddelen zoals rundvlees en kip via de voeding worden opgenomen. Na inname bindt bèta-alanine zich met histidine in de skeletspieren en andere organen om carnosine te vormen. Bèta-alanine is de beperkende factor bij de carnosinesynthese in de spieren.

Bèta-alanine helpt bij de productie van carnosine, een stof die een rol speelt bij het spieruithoudingsvermogen bij intensieve training.

Zo zou het moeten werken. Spieren bevatten carnosine. Hogere carnosineniveaus kunnen ervoor zorgen dat de spieren langer kunnen presteren voordat ze vermoeid raken. Carnosine doet dit door de zuurvorming in de spieren te reguleren, een belangrijke oorzaak van spiervermoeidheid.

Er wordt gedacht dat bèta-alaninesupplementen de productie van carnosine stimuleren en daarmee de sportprestaties verbeteren.

Dit betekent niet per se dat atleten betere resultaten zullen zien. Uit een onderzoek bleek dat sprinters die bèta-alanine gebruikten hun tijden op de 400 meter niet verbeterden.

Uit onderzoek is gebleken dat bèta-alanine het spieruithoudingsvermogen verbetert tijdens intensieve oefeningen die 1 tot 10 minuten duren.[1] Voorbeelden van oefeningen die kunnen worden verbeterd door bèta-alanine-suppletie zijn onder meer hardlopen op 400 tot 1500 meter en zwemmen op 100 tot 400 meter.

Carnosine lijkt ook antiverouderingseffecten te hebben, voornamelijk door fouten in het eiwitmetabolisme te onderdrukken, aangezien de ophoping van veranderde eiwitten sterk geassocieerd is met het verouderingsproces. Deze antiverouderingseffecten kunnen voortkomen uit de rol van carnosine als antioxidant, chelator van toxische metaalionen en antiglycatiemiddel.